SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI PRODRAMU
„NAZYWANIE ŚWIATA – ODIMIENNA METODA NAUKI CZYTANIA”
autorstwa dr Ireny Majchrzak realizowany w grupie Motyle w roku szkolnym 2021/2022
Czytanie to swoista forma komunikowania się ludzi należąca do podstawowych umiejętności człowieka. Dzięki systemowi znaków składających się na alfabet może on w pełni korzystać ze zdobyczy cywilizacji. Dlatego nauka czytania i pisania jest podstawowym elementem dziecięcej edukacji, a ogromne znaczenie mają metody, za pomocą których się to czyni. Specyfika rozwoju i uczenia się dziecka w wieku przedszkolnym polega między innymi na tym, że uczy się ono spontanicznie w różnych sytuacjach często przypadkowo i mimowolnie. Jest to tzw. uczenie się okazjonalne. Natomiast zabawa jest podstawowym rodzajem działalności tego wieku, więc i ona powinna towarzyszyć nauce czytania. Chcąc spełnić dziecięce oczekiwania i wskazać ciekawszą formę nauki czytania, uwzględniającą indywidualne potrzeby i możliwości dzieci dokonałyśmy przeglądu dotychczas stosowanych koncepcji i wybrałyśmy naszym zdaniem najatrakcyjniejszą i najskuteczniejszą z nich. Jest to metoda Ireny Majchrzak „Nazywanie świata. Odimienna metoda nauki czytania”.
Program ten przede wszystkim jest nauką czytania poprzez różnorodne ćwiczenia, gry
i zabawy, które w sposób przystępny i przyjemny wprowadzą dziecko w świat pisma.
Zaplanowany program realizowany był w grupie dzieci 6 – letnich „Motyle”
w roku szkolnym 2021/2022 od miesiąca września do maja. Program realizowany był w ramach zajęć kierowanych oraz zajęć rozwijających zainteresowania dzieci w czasie całego dnia. Realizacja podejmowanych działań udokumentowana była w dzienniku zajęć oraz
w miesięcznych planach pracy. Wszystkie działania ujęte w programie były urozmaicane zabawami czytelniczymi dostosowanymi do wieku i możliwości dzieci. Celem programu było wczesne kształcenie umiejętności czytania z pełnym zrozumieniem tekstu od samego początku. Metoda dr Ireny Majchrzak stwarza doskonałe warunki do nauki czytania, gdyż:
- Jest systematyczna – dzieci stykają się z nią od początku edukacji przedszkolnej.
- Jest bezstresowa – nauka przebiega w formach zabawowych.
- Zapewnia powolne wchodzenie dziecka w świat pisma.
Realizacja zagadnięć ujętych w programie rozpoczynała się od nauczenia dzieci czytania globalnego własnych imion. Dzieci szybko dostrzegały różnice w zapisie liter oraz różnice pomiędzy imionami swoimi, a kolegów i koleżanek z grupy.
W związku z tym po inicjacji z imionami nastąpiły kolejne etapy nauki czytania:
- ściana pełna liter – ćwiczenia wizualne,
- targ liter – zabawy i gry z wykorzystaniem liter,
- nazywanie świata – ćwiczenia polegające na przyporządkowywaniu odpowiedniej nazwy do wszystkiego,
- gra w sylaby- zabawy z wykorzystaniem sylab i wyrazów o prostej budowie,
- gry czytelnicze- codzienne czytanie dzieciom tekstów literackich.
Przygotowanie dzieci do wejścia w świat symboli liter poprzez: kształcenie ich spostrzegawczości wzrokowej, orientacji przestrzennej, wyobraźni, podczas systematycznych kontaktów ze słowem pisanym, książką, czasopismem, ilustracją i symbolem graficznym okazało się wystarczające do tego, by dzieci opanowały umiejętność analizy i syntezy słuchowej bez dodatkowych ćwiczeń z tym tematem związanych oraz opanowały trudną sztukę czytania. Kilkoro dzieci z grupy opanowało umiejętność płynnego czytania, prawie wszystkie czytają pojedyncze wyrazy i zdania proste, wszystkie dzieci rozpoznają obraz graficzny swojego imienia, prawie wszystkie dzieci rozpoznają wszystkie litery drukowane, pisane, wielkie i małe. Zabawa w czytanie stała się czynnikiem motywującym przedszkolaki do dalszej nauki w szkole.
Podsumowaniem wdrożonej metody były zajęcia otwarte dla rodziców „Zabawy z literkami” w dniu 29.04.2022r. oraz wypełnienie przez rodziców ankiety dotyczącej efektów wprowadzonej metody. Poziom zadowolenia i satysfakcji rodziców był wysoki. Na każde pytanie prawie wszyscy respondenci odpowiedzieli „tak”, akceptując metodę. Wszyscy rodzice jednogłośnie twierdzą że metody nauki czytania powinne być wdrażane w edukacji przedszkolnej.
Dzieci osiągające dojrzałość szkolną odczuwają rzeczywistą potrzebę samodzielnego czytania i satysfakcję z podejmowanych działań. Należy więc wykorzystać ich potencjał w tej trudnej sztuce nauki czytania i bez trudu wprowadzić je w świat liter wdrażając metody, programy i innowacje czytelnicze.
