Data : 07.12. 2012r.
Grupa wiekowa : 5,6- latki
Temat : Wizyta u świętego Mikołaja.
Treści programowe:
- Czynne uczestnictwo osób dorosłych (rodziców) w zajęciach z dziećmi.
Wykonywanie ćwiczeń w parach (dziecko-rodzic) według Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne (Ob.1,5,4).
- Uczestniczenie we wspólnych zabawach np. ruchowych prowadzonych Metodą W. Sherborne.
Stosowanie technik i metod pozwalających na przezwyciężenie negatywnych emocji powstałych w wyniku przeżytych porażek i sytuacji stresowych np.
Metoda Ruchu Rozwijającego w. Sherborne(Ob.1,2,5)
- Zacieśnianie kontaktów interpersonalnych z grupą poprzez wspólne organizowanie zabaw ruchowych.
Uczestniczenie w ćwiczeniach gimnastycznych z wykorzystaniem metod twórczych np. Met. W. Sherborne.
Utrwalenie orientacji w schemacie własnego ciała i ciała drugiej osoby(Ob.1,5,6,13).
Cele ogólne:
- Rozwijanie inicjatywy i aktywności w zabawie.
- Wchodzenie w interakcje z dorosłymi .
- Rozwijanie świadomości własnego ciała, przestrzeni oraz działania w niej.
- Wyzwalanie pozytywnych uczuć i emocji u dzieci i ich rodziców.
- Kształtowanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach problemowych.
- Doznawanie przyjemności i radości ze wspólnego kontaktu dzieci z rodzicami.
Cele szczegółowe(dziecko):
- Wykazuje inicjatywę i jest aktywne w zabawie.
- Ma poczucie siły i własnej wartości.
- Akceptuje samego siebie.
- Jest rozluźnione, zrelaksowane, rozładowuje napięcie.
- Ma orientację w schemacie własnego ciała i ciała drugiej osoby.
- Ma zaufanie do siebie i innych.
- Buduje więź z grupą i z rodzicem.
- Poznaje swoje ciało , uczy się kontrolować jego ruchy.
Metody: Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne.
Formy : praca z całą grupą , w parach dziecko-rodzic.
Środki wspomagające działania: magnetofon, płyta CD, ręcznik kąpielowy lub kocyk, sylweta worka na prezenty, flamastry.
Przebieg zajęcia:
Powitanie.
N.wprowadza uczestników w tematykę zajęć mówiąc: Kilka dni temu Mikołaj był u was, a dzisiaj my wybierzemy się z wizytą do świętego Mikołaja. Zobaczymy co dzieje się w jego krainie.
Wita zebranych machaniem ręki i prosi, aby ci, którzy poczują się przywitani także pomachali ręką.
Witam wszystkich, którzy lubią dostawać prezenty.
Wszystkich, którzy lubią dalekie podróże. Tych, którzy lubią się bawić.
Tych, którzy kochają swoje dzieci. Tych, którzy kochają swoich rodziców.
Następnie prosi aby każdy rodzic przywitał się ze swoim dzieckiem dłonią, nosem, łokciem, kolanem, czołem itp.
Ruch prowadzący do poznania schematu własnego ciała .
„Mikołaj przed lustrem” (dorosły i dziecko stają naprzeciwko siebie i naśladują swoje ruchy jak w lustrze).
Jesteśmy w domu Mikołaja, który przygotowuje się do wyjścia. Czesze włosy,
gładzi brodę, rozciera zmarznięty nos i uszy. Wkłada mikołajową czapę, buty,
rękawice .Przegląda się, uśmiecha do siebie. Jest zadowolony ze swojego wyglądu.
Ruch kształtujący związek z otoczeniem fizycznym(przestrzeń).
Wychodzi przed dom. Brodzi w wysokim śniegu(marsz z wysokim unoszeniem kolan). Patrzy jak renifery przygotowują się do drogi(rodzice w klęku podpartym).
Głaszcze renifera po grzbiecie, po głowie, sprawdza czy ma zdrowe nogi, przytula się do niego(dziecko) i dosiada go.
Ruch wiodący do wytworzenia związku z drugim człowiekiem.
- Relacja z:
– Jazda na reniferze. Rodzice w klęku poruszają się po sali wożąc swoje dzieci.
– Pakowanie prezentów. Rodzice zawijają dzieci w koce i turlają je po podłodze.
– Ciągnięcie worka. Dorosły ciągnie zawinięte w koc dziecko.
– Ładowanie worka na sanie. Dorosły stojąc ugina kolana i łapie dziecko za ręce, dziecko wspina się na kolana mamy lub taty. Chwilę utrzymują równowagę w tej pozycji.
– Relaks. Masaż wg poleceń:
Jedzie Mikołaj na sankach z górki-gładzenie pleców z góry na dół.
Na niebie kłębią się białe chmurki- klepanie pleców dłońmi.
Słonko świeci- okrężne ruchy dłońmi aż do wytworzenia ciepła.
Śnieżek pada- delikatne stukanie opuszkami palców.
Mikołaj wpada w zaspę- położenie się na plecach masowanego.
- Relacja „przeciwko”
-Zaspa. Dziecko próbuje się wydostać spod dorosłego przykrywającego go ciałem.
– Paczka. Rodzice zwinięci w kłębek są paczkami, dzieci próbują je rozpakować ciągnąc za ręce i nogi dorosłych, stawiających opór. Zamiana partnerów.
– Pchanie paczki. Rodzice próbują przesuwać po podłodze paczkę(dziecko).
Zamiana ról.
– Relaks. Oglądanie prezentów. Rodzice leżą na podłodze, dzieci spacerują
Między nimi uważając aby nie nadepnąć na „prezenty”.
- Relacja „razem”
– Podnoszenie prezentów. Dzieci siadają na nogach leżących rodziców, łapią ich za ręce pomagają podnieść Siudo siadu.
– Przytulanie prezentów. W siadzie przytulenie się do siebie partnerów.
– Odjazd Mikołaja saniami. Rodzice ciągną siedzące na kocu dziecko.
Ruch kreatywny.
Mikołaj chce już wracać do domu , wyjmuje telefon i dzwoni do pilota
swojego samolotu, żeby po niego przyleciał. Nagle zaczął padać śnieg.
Śnieżynki zaprosiły Mikołaja do tańca.
– Taniec Mikołaja i Śnieżynek. Śnieżynki to dzieci, Mikołaje-rodzice.
Nadleciał zamówiony samolot.
– Samolot. Dorosły leżąc na plecach podnosi nogi zgięte w kolanach, dziecko
kładzie się na nich (na brzuchu) i rozkłada ręce jak skrzydła samolotu.
Przez chwilę balansują w tej pozycji. Rodzice asekurują dzieci!
– Relaks. Mikołaj wrócił do domu. Rozpalił ogień w kominku. Usiadł w bujanym
Fotelu. Włączył ulubioną muzykę i odpoczywa po długiej i pracowitej
wędrówce.
– Kołyska. Dzieci siadają między nogami siedzących na podłodze rodziców,
Opierają się o nich plecami. Rodzice obejmują dzieci i przytuleni kołyszą
się w rytm relaksacyjnej muzyki.
Ewaluacja.
„Worek z prezentami”. Jeżeli zajęcie podobało się uczestnikom, jeżeli dobrze się
bawili to na sylwecie worka rysują uśmiechnięte buźki, jeżeli nie to smutne .
Podziękowanie uczestnikom za wspólną zabawę. Pożegnanie.
Opracowanie i prowadzenie:
mgr Małgorzata Jabłońska
