Jesienne dni tygodnia

Opublikowano w dniu Autor: a.glaz

Scenariusz zajęć w grupie dzieci 6-letnich

Temat zajęcia: „Jesienne dni tygodnia”

Data zajęcia: 13.11.2018r.
Grupa: V „Motyle”

Obszar podstawy programowej:

I. Fizyczny obszar rozwoju dziecka

  1. uczestniczy w zabawach ruchowych,

II. Emocjonalny obszar rozwoju dziecka

  1. szuka wsparcia w sytuacjach trudnych dla niego emocjonalnie; wdraża swoje własne strategie, wspierane przez osoby dorosłe lub rówieśników;

III. Społeczny obszar rozwoju dziecka

  1. przejawia poczucie własnej wartości jako osoby, wyraża szacunek wobec innych osób i przestrzegając tych wartości, nawiązuje relacje rówieśnicze;
  2. respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób, zwracając uwagę na ich indywidualne potrzeby;
  3. obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe;
  4. komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi, wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne; wyraża swoje oczekiwania społeczne wobec innego dziecka, grupy.

IV. Poznawczy obszar rozwoju dziecka

  1. klasyfikuje przedmioty według: wielkości, kształtu, koloru, przeznaczenia, układa przedmioty w grupy, szeregi, rytmy, odtwarza układy przedmiotów i tworzy własne, nadając im znaczenie, rozróżnia podstawowe figury geometryczne (koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt);
  2. przelicza elementy zbiorów w czasie zabawy, prac porządkowych, ćwiczeń i wykonywania innych czynności, posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi, rozpoznaje cyfry oznaczające liczby od 0 do 10, eksperymentuje z tworzeniem kolejnych liczb, wykonuje dodawanie i odejmowanie w sytuacji użytkowej, liczy obiekty, odróżnia liczenie błędne od poprawnego;
  3. posługuje się w zabawie i w trakcie wykonywania innych czynności pojęciami dotyczącymi następstwa czasu np. wczoraj, dzisiaj, jutro, rano, wieczorem, w tym nazwami pór roku, nazwami dni tygodnia i miesięcy;

Treści programowe:

Warstwa psychologiczna– treści programowa:

  • wskazywanie i nazywanie przedmiotów w kształcie poznanych liter, cyfr
  • stosowanie w wypowiedzi wielu zdań na dany temat
  • czytanie całościowe nazw umieszczonych w Sali
  • dostrzeganie rytmicznej organizacji czasu w stałych następstwach dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy
  • stosowanie określeń: dzisiaj, wczoraj, jutro, pojutrze
  • poznawanie cyfr: 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9,

Zakładane efekty – warstwa psychologiczna:

  • zapamiętuje proste wiersze, rymowanki i piosenki
  • dostrzega rytm w wierszach, następstwach dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy
  • samodzielnie organizuje własne stanowisko pracy

Warstwa socjologiczna – treści programowe:

  • rozpoznawanie emocji innych osób
  • odpowiedzialne wykonywanie powierzonych zadań
  • wspomaganie kolegów – nieśmiałych, słabszych, młodszych
  • budowanie wypowiedzi stosownej do sytuacji

Zakładane efekty – warstwa socjologiczna:

  • kontroluje własne zachowani
  • przewiduje konsekwencje podejmowanych wyborów
  • właściwie zachowuje się w sytuacjach trudnych, rozwiązuje problemy wspólnie z kolegami
  • przewiduje skutki swojego postępowania względem innych
  • komunikuje się w sposób kompetentny – opowiada, słucha, pyta, odpowiada na pytania

Warstwa kulturologiczna – treści programowa:

  • wyrażanie swoich przeżyć wewnętrznych, uczuć poprzez różne formy ekspresji: słownej, ruchowej, muzycznej, plastyczne

Zakładane efekty – warstwa kulturologiczna:

  • wyraża swoje przeżycia wewnętrzne poprzez różne formy ekspresji: słownej, ruchowej, muzycznej, plastycznej

Cel główny: Utrwalanie kolejności dni tygodnia. Rozumienie słów: jutro, wczoraj, przedwczoraj, pojutrze.

Cele szczegółowe:

  • Utrwalanie następstw dni tygodnia.
  • Przemienność kolejno następujących po sobie dni tygodnia.
  • Kształtowanie umiejętności liczenia-rozszerzanie zakresu liczenia i ustalenie ile jest policzonych elementów.
  • Stosowanie liczebników porządkowych
  • Rozumienie słów: jutro, wczoraj, przedwczoraj, pojutrze.
  • Wyzwolenie wielostronnej aktywności dzieci przez przyswajanie, odkrywanie, przeżywanie, działanie.

Cele operacyjne:

  • Wymienia dni tygodnia.
  • Dopasowuje cyfry stosuje liczebniki porządkowe.
  • Uważnie słuch czytanego wiersza przez nauczyciela.
  • Odpowiada na pytania dotyczące wiersza.
  • Dopasowuje ilustrację do odpowiednich dni.
  • Dostrzega rytm i stałe następstwa czasu w powtarzających się dniach tygodnia.
  • Nazywa kolejne dni tygodnia.
  • Wie ile tydzień ma dni.
  • Rozumie słowa: jutro, wczoraj, przedwczoraj, pojutrze.
  • Myśli logicznie i samodzielnie.

Metody:

Elementy metody E. Gruszczyk – Kolczyńskiej „Dziecięca matematyka”

  • Słowna – wypowiedzi dzieci, rozmowa
  • Oglądowe – pokaz, obserwacja
  • Czynne – zadań stawianych do wykonania
  • Aktywizująca – samodzielnych doświadczeń

Formy pracy:

  • indywidualna
  • zbiorowa

Środki dydaktyczne:

Nazwy dni tygodnia, cyfry, wiersz, obrazki do wiersza, kartoniki z nazwami dni tygodnia, piłka, arkusz papieru, kredki, kartki białe, taśma samoprzylepna, markery.

Przebieg zajęcia:

  1. Powitanie w kręgu:
  • witam dziewczynki (machają ręką)
  • witam chłopców (machają ręką)
  • witam wszystkich, którzy lubią bawić się w przedszkolu (machają wszyscy)

2. Wprowadzenie dzieci do tematu zajęć. Nauczyciel kładzie na dywanie w różnej kolejności kartki z nazwami dni tygodnia i pyta dzieci Co można z ty zrobić? Dzieci podają propozycję rozwiązania problemu. Celem jest ułożenie przez dzieci prawidłowej kolejności dni tygodnia. Wspólne wymienianie dni tygodnia. Następnie nauczyciel rozkłada cyfry od 1-7 i prowadzi zabawę w ten sam sposób. Cele jest dopasowanie odpowiedniej cyfry do odpowiedniego dnia. Po dopasowaniu dzieci wspólnie odczytują nazwy dni i ustalają, z iluskłada się tydzień. Odpowiadają na pytania dotyczące następstwa dni, np.:

  • Którym dniem tygodnia jest środa?
  • Jak nazywa się piąty dzień tygodnia?

3. Dopasowanie ilustracji do ułożonych dni tygodnia Przedstawienie wiersza autorstwa nauczyciela „Co robią jesienią dni tygodnia”.

Gdy tylko jesienny deszczyk mży i słonko na niebie lśni,
bawią się jesienią tygodnia dni.
Poniedziałek – bawi się liśćmi.
Wtorek – robi z kasztanów ludziki.
Środa- szuka koloru pomarańczowego.
Czwartek – żółtego.
A piątek brązowego.
Sobota się wcale nie nudzi, bo deszczyk bardzo lubi i woła niedzielę:
„Hej baw się z nami będzie weselej!”
Niedziela, chętna do zabawy parasol bierze bo wie,
że deszczyk jesienią czasami z nieba leje.

4. Ustalanie, że słowo tydzień ma dwa znaczenia: stałą kolejność nazw dni tygodnia i siedem dni, obojętnie od którego dnia zacznie się je liczyć. Nauczycielka zaprasza dzieci na środek sali i ustawia je w kole. Następnie stwierdza: Za tydzień pójdziemy do parku. Zastanawiam się, jaki to będzie dzień: poniedziałek czy wtorek, a może środa? Dzieci zastanawiają się. Nauczycielka proponuje: Trzeba dowiedzieć się, jak to jest z tygodniem. Oznacza dzieci tak, aby każdy wiedział, jakim jest dniem tygodnia (przypina karteczki z nazwami dni tygodnia) Sprawdzamy, czy się nie pomyliłam w kolejności dni. Tydzień zaczyna się w poniedziałek. Ty jesteś poniedziałek (wskazuje dziecko z taką karteczką)… Następny jest wtorek… następna środa … (i tak aż do końca oznacza wszystkie dzieci-dni stojące w okręgu). Zaczyna się rozmowa: – Nauczycielka: W którym dniu zaczyna się tydzień? – Dzieci: W poniedziałek. – Nauczycielka: Ile dni ma tydzień? – Dzieci: Siedem. – Nauczycielka: Sprawdzamy licząc od poniedziałku (wskazuje dziecko z taką kartką): poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela. Zgadza się, od poniedziałku do niedzieli jest siedem dni. Czy tydzień może rozpocząć się w czwartek? – Dzieci: Nie! – Nauczycielka: Proponuję liczyć od czwartku. Tydzień ma siedem dni. Liczymy i pokazujemy na palcach: czwartek, piątek, sobota, niedziela, poniedziałek, wtorek, środa. Zgadza się: od czwartku do środy jest siedem dni. – Nauczycielka: Możemy już dowiedzieć się, jak to będzie z naszą wyprawą do parku. Mamy się wybrać za tydzień. Dzisiaj jest wtorek. Ty jesteś wtorek (wskazuje dziecko z taką karteczką). Tydzień ma siedem dni. Liczę, a wy pokazujcie na palcach: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć, siedem. Minęło siedem dni, tydzień, i znowu mamy wtorek.

W podobny sposób dzieci sprawdzają, kiedy minie siedem dni, jeżeli zacznie się liczyć od soboty, od środy, od piątku itd.

  1. „Jutro, wczoraj…” – zabawa z piłką w kole. Dzieci siadają w kręgu:
  • Nauczyciel podaje piłkę pierwszemu dziecku i wymienia dzień (poniedziałek), dzieci przekazują piłkę po obwodzie koła, wymieniając kolejno dni tygodnia.
  • Nauczyciel rzuca piłką w kierunku wybranego dziecka, mówiąc np. „Dziś jest sobota, jutro będzie …”, „Dzisiaj jest środa, wczoraj był…” , „Wczoraj był piątek, dzisiaj jest…” – dzieci podają nazwy dni, uwzględniając następstwo czasowe.
  1. Podsumowanie zajęć. Nauczyciel pyta, jaki dzień tygodnia dzieci lubią najbardziej. Rozdaje karteczki i prosi, aby narysowały, co lubią robić w tym dniu. Następnie wiesza arkusz szarego papieru z wypisanymi u góry dniami tygodnia: dzieci doklejają swoje ilustracje pod nazwą dnia, który rysowały. Wspólnie zastanawiają się, który dzień tygodnia i dlaczego lubi najwięcej dzieci w grupie, a który dzień i dlaczego jest najmniej popularny.

7. Zakończenie zajęć – ewaluacja. Rysowanie uśmiechniętej buzi (zajęcia podobały się) lub smutnej (zajęcia nie podobały się) na arkuszu papieru z podpisem dnia w którym odbyły się zajęcia.