Scenariusz zajęcia otwartego dla rodziców przeprowadzonego w grupie dzieci 5- 6-letnich

Scenariusz zajęcia otwartego dla rodziców przeprowadzonego w grupie dzieci 5,6-letnich w dniu 02.12.2011r.

Temat: Mamo! Tato! Zobacz jak bawię się i uczę w przedszkolu.

Prowadzące zajęcia: Beata Ewa Mikłasz, Beata Mikłasz

Obszar podstawy programowej:

1.   Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
14.  Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania
15. Rozwijanie więzi z rodziną poprzez wspólne uczestniczenie w zabawach i ćwiczeniach

Zagadnienia programowe:

1.      liczenie na palcach i innych zbiorach zastępczych

2.      ustawianie przedmiotów według podanego porządku

3.      przestrzeganie wspólnie ustalonych umów i zasad regulujących współżycie w grupie

4.      zauważanie rytmów w ułożonym materiale- kontynuowanie ich

5.      wyodrębnianie w słowach sylab; dzielenie słów na sylaby

6.      wyodrębnianie w słowach głosek

7.      rozpoznawanie liter, czytanie prostych wyrazów

8.      rozwiązywanie prostych zadań na konkretach i w sytuacjach zabawowych

9.      kształtowanie zdolności do wysiłku intelektualnego w sytuacjach napięć

Zadania dla rodziców:

v     Obserwowanie zachowania dziecka;

v     Poznawanie umiejętności dziecka, sposobu i tempa pracy;

v     Wspieranie dziecka swoją obecnością.

Cele ogólne:

–     Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania 
–     Rozwijanie więzi z rodziną poprzez wspólne uczestniczenie w zabawach i ćwiczeniach
–     Integrowanie dzieci i ich rodziców

Cele operacyjne:

– dziecko rozpoznaje wizytówkę z własnym imieniem
– zna ustalone wspólnie zasady postępowania
– dzieli swoje imię na sylaby
– dziecko rozpoznaje głoski na początku wyrazu, na końcu, dzieli na sylaby,
–  rozwiązuje zagadki słuchowe i przelicza słyszane dźwięki,
– dzieci zdolne – wyszukują spośród wielu liter te, którymi rozpoczynają się nazwy danych obrazków.                                                                                                                                            
– tworzy nowe wyrazy z pierwszych głosek
– dostrzega rytmy i potrafi je kontynuować
– przelicza ilość słyszanych dźwięków

Metody:

Czynne – samodzielnych doświadczeń, zadań stawianych do wykonania, ćwiczeń utrwalających,
Aktywizujące –     metoda Gruszczyk-Kolczyńskiej,  Pedagogiki zabawy „Klanza”, odimienną I. Majchrzak, M. Bogdanowicz
Słowne – rozmowy, rymowanka
Oglądowe – pokaz nauczyciela, obrazki

Formy: indywidualna, zbiorowa, w parach, warsztaty

Środki dydaktyczne:

piłka, koperty z obrazkami, ilustracje, czerwone i żółte nakrętki, chusta animacyjna, kartoniki z kropka

Przebieg zajęcia:

1. Zabawa „Powitanie”.

Dziecko tworzy z rodzicem parę. Następuje powitanie poszczególnych części ciała. Witają się ze sobą poszczególne części ciała, np.: najpierw prawe, potem lewe dłonie, nosy, czoła, brody, łokcie prawe, łokcie lewe, prawe kolanka, lewe kolanka, brzuszki, prawe stopy i lewe stopy.

2. Przypomnienie zasad zachowania w grupie. Przytwierdzenie zasad na tablicy i zapoznanie z nimi rodziców. 

Zasady:

– Gdy jedna osoba mówi- reszta słucha,
– Jesteśmy dla siebie mili.
– Słuchamy siebie nawzajem.
– Nie przeszkadzamy innym podczas zabawy.
– Wykazujemy maksimum aktywności.
– Zwracamy się do dorosłych: ‘Proszę Pani/Pana”
– Pozostawiamy po sobie porządek.

3. Zabawa „Masażyk na poprawienie nastroju” (zabawa włoska w opracowaniu M. Bogdanowicz).

Rodzice z dziećmi dobierają się parami, siadają jedno za drugim (najpierw rodzic z dzieckiem, potem dziecko za rodzicem) i wykonują palcami na plecach partnera czynności, o których mówi i pokazuje nauczyciel. Nauczyciel opisuje czynności, jakie wykonuje się przy pieczeniu pizzy:

  • sypiemy mąkę – przebiera opuszkami palców obu dłoni na plecach partnera,
  • zgarniamy ja – brzegami obu dłoni wykonuje na plecach ruchy zgarniające,
  • lejemy oliwę – rysuje palcem falistą linię, począwszy od karku, aż do dolnej części pleców
  • dodajemy szczyptę soli, no może dwie, trzy – lekko, kilka razy, szczypie w plecy
  • wyrabiamy ciasto – lekko ugniata plecy
  • wałkujemy – porusza dłońmi zwiniętymi w pięści w górę i w dół pleców,
  • wygładzamy placek – głaszcze plecy
  • na wierzchy kładziemy pomidory – delikatnie stuka w plecy dłońmi złożonymi w miseczki,
  • krążki cebuli, oliwki – naciska palcem w kilku miejscach
  • posypujemy serem i… – szybko muska po plecach opuszkami palców obu dłoni
  • buch! do pieca! – przytula się do pleców dziecka,
  • wyjmujemy i kroimy dla mamusi, dla tatusia, dla babci, dla dziadka… –
  • naśladuje krojenie, przesuwając po plecach brzegiem dłoni
  • dla ciebie…, dla… – dziecko wymyśla, dla kogo będą jeszcze kawałki pizzy,
  • a teraz polewamy keczupem – kreśli palcem linię z pętlami
  • i… zjadamy, mniam, mniam, mniam – naśladuje gryzienie, chwytając plecy dłońmi.

4.  Zabawa z piłką „Imiona” – ćwiczenia analizy sylabowej

Wszyscy stoją w kole. Prowadząca pyta się dzieci „Jak mama woła dziecko?”- A-da, O-la, Kac-per. Uczestnicy rzucają  piłkę do wybranych osób. Kto ma piłkę wymawia sylabami swoje imię
Zadajemy dzieciom pytanie „Jak nazywamy wymieniane części słów?”( sylaby)

5. ,,Przesyłka od listonosza” – dzieci siedzą w kole, podają sobie kolejno listy z wizytówką własnego imienia, jeśli dziecko rozpozna swoją wizytówkę, przesyłkę zatrzymuje przy sobie, a inne podaje dalej aż wszystkie listy trafią do dzieci.

  • sprawdzenie co jest w tych listach- każde dziecko otrzymuje obrazki i   przelicza ich ilość
  • Zaproszenie do wykonywania zadań:
  • ,,Poszukaj wśród swoich obrazków te, które rozpoczynają się tą samą głoską”- odnieś obrazki do odpowiednich koszyczków

6. Tworzenie nowych wyrazów z pierwszych głosek ilustracji umieszczonych na tablicy.

7. Zabawa paluszkowa z wypowiadaniem rymowanki „ Gość”

8. Zabawa „Układamy rytmy”.

N-lka układa na dywaniku dowolny  rytm. Pokazując elementy, rytmicznie mówi. Zadaniem dzieci jest ułożenie na swoim dywaniku takiego samego rytmu i kontynuowanie go z wykorzystaniem zgromadzonych nakrętek Dorośli sprawdzają poprawność wykonania zadania, korygując ewentualne błędy popełnione przez dziecko. Następnie n-lka prosi rodziców o ułożenie dowolnego rytmu, a dzieci o jego dokończenie.

9. Zabawa „ Balonik”- dzieci stoją w kole, trzymają chustę za uchwyty. Wolno zwijają chustę, idąc do środka. Gdy wszyscy są już stoją bardzo blisko siebie, zaczynają odwijać chustę, mówiąc wiersz

„ Baloniku nasz malutki rośnij duży okrąglutki,

balon rośnie, że aż strach, przebrał miarę, no i trach”

Na słowo „TRACH” dzieci wyrzucają chustę mocno do góry i pozwalają jej wylądować w dowolnym miejscu, a sami przykucają na dywanie.

10.Zagadki  słuchowe: 
Zabawa  „Ile dźwięków usłyszałeś?”
Wszyscy siedzą w kole, wybrane dziecko rozdaje dzieciom krążki  i koperty z kartonikami, na których są oczka od 1-10 ( w zależności od umiejętności dzieci). Dzieci umieszczają je w krążkach.
Wszyscy zamykają oczy a prowadząca  uderza w  bębenek  kilka razy.   Dzieci w myśli przeliczają ilość dźwięków, po czym wyjmują z krążka odpowiedni kartonik i unoszą w górę. Rodzice  sprawdzają poprawność wykonania ćwiczenia swojego dziecka.
Modyfikacja zabawy. 
Prowadząca wymawia proste słowa a dzieci przeliczają głoski i unoszą w górę  kartonik z odpowiednią ilością oczek.

11. Pożegnanie w kręgu. Iskierka przyjaźni- nauczyciel wypowiada słowa: „Puszczam iskierkę w krąg- niech wróci do moich rąk”. Przyjazny uścisk wędruje po kole i wraca do nauczyciela. Jest to nasz ukryty znak, że jesteśmy do siebie przyjaźnie nastawieni.

12. Karty pracy dla dzieci – rodzice sprawdzają poprawność wykonania zadania.

13. Ewaluacja – rysowanie na kartce uśmiechniętej  buzi ( jeśli zajęcie podobało się) lub smutnej ( jeśli się nie podobało). Rodzice rysują buzie na osobnych kartkach.

mgr Beata Ewa Mikłasz

mgr Beata Mikłasz