„Dowiaduję się, że są liczby parzyste i nieparzyste. Gramy w „Kartofla”

Scenariusz
zajęć z zakresu kształtowania pojęć matematycznych
w grupie dzieci 6-letnich

Opracowanie i prowadzenie: mgr Małgorzata Jabłońska

Temat: Dowiaduję się , że są liczby parzyste i nieparzyste .Gramy w „Kartofla”.

Cele ogólne:
Kształtowanie umiejętności rozpoznawania liczb parzystych i nieparzystych.
Przybliżanie dzieciom aspektu porządkowego liczby naturalnej.
Rozwijanie i doskonalenie umiejętności posługiwania się liczebnikami głównymi i porządkowymi w zakresie dostępnym dziecku.
Rozwijanie i doskonalenie koordynacji wzrokowo- ruchowej.
Wdrażanie do panowania nad emocjami i rozwijanie zdolności skupienia się w sytuacjach trudnych.

Cele operacyjne:
Rozpoznaje liczby parzyste i nieparzyste.
Umiejętnie posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi w zakresie sobie dostępnym.
Wykorzystuje swoją wiedzę w praktyce( gra w Kartofla).
Współdziała i wymienia informacje.
Panuje nad emocjami.
Jest zdolne do skupienia się w sytuacjach trudnych.

Obszary podstawy programowej:
Obszar IV
15) Posługuje się liczebnikami głównymi porządkowymi, rozpoznaje cyfry od 0 do 10, wykonuje dodawanie i odejmowanie w sytuacji użytkowej, liczy obiekty….. .
13) Eksperymentuje , szacuje, przewiduje….. .
Obszar II
8) Panuje nad nieprzyjemną emocją np. podczas czekania na swoją kolej w zabawie lub innej sytuacji.
9) Wczuwa się w emocje i uczucia osób z najbliższego otoczenia.
Obszar I
9) Wykazuje sprawność ciała i koordynację w stopniu pozwalającym na rozpoczęcie systematycznej nauki czynności złożonych , takich jak czytanie i pisanie.

Treści programowe:
Rozwijanie umiejętności rozumienia pojęć liczbowych.
Posługiwanie się liczbami w aspekcie kardynalnym i porządkowym.
Wspólne rozgrywanie gier matematycznych, poszukiwanie niestandardowych rozwiązań.
Szukanie kompromisu w spornych sprawach.
Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.
Przekazywanie informacji za pomocą komunikatów werbalnego i niewerbalnego.
Uczestniczenie w zajęciach i zabawach integrujących grupę.

Formy aktywności dzieci:
matematyczna, językowa, ruchowa,
Formy organizacyjne:
praca z całą grupą
praca indywidualna
praca w parach

Metody:
Met. E.Gruszczyk-Kolczyńskiej, elementy met. M. Montessori, instrukcja słowna, pokaz, stawianie zadań do wykonania, działanie.

Środki dydaktyczne: dywaniki ,nakrętki plastikowe, kartoniki z cyframi od 1 do 10 dla
każdego dziecka; duży karton do nauki gry w Kartofla, 3 pisaki:
czerwony, niebieski, czarny; dla dwójki dzieci: karton z dużego bloku,
czerwony i niebieski pisak; 2 klocki, pieczątki- nagrody, trójkąt
muzyczny.

Przebieg:

„Rozpoznajemy liczby parzyste i nieparzyste”
Dywaniki ułożone w półkolu, dzieci rozkładają kartoniki od 1 do 10 a pod nimi odpowiednią liczbę nakrętek dobierając je parami. N. układa tak samo na swoim dywaniku. N. wskazuje na nakrętkę przy kartoniku z cyfrą 1 i mówi: jedna nakrętka-nie ma pary. Zakrywa kartonik z cyfrą 1.
Przechodzi do kartonika z cyfrą 2: przelicza nakrętki: jeden, dwa- dwie nakrętki, jest para. Kartonik z cyfrą 2 zostaje odkryty.
N. kontynuuje na swoim dywaniku , dzieci robią to samo na swoich.
Dz. zakryły kartoniki wskazujące liczby bez pary. Odkryte pozostały kartoniki wskazujące liczby , które mają parę czyli liczby parzyste. N. mówi: odkryte kartoniki wskazują liczby parzyste, czyli te , które mają parę.
W ten sam sposób N. przedstawia liczby nieparzyste.

„Parzyście, nieparzyście”- zabawa ruchowa.
Dz .biegają po sali do muzyki granej przez N. na trójkącie . Na przerwę w muzyce dziewczynki dobierają się parami i określają czy jest ich parzyście czy nieparzyście.
Przy następnym powtórzeniu zabawy chłopcy określają czy jest ich parzyście czy nieparzyście. Na końcu wszystkie dzieci dobierają się parami określając czy liczba dzieci jest parzysta czy nieparzysta.

„Uczymy się grać w Kartofla”
N. przypina na tablicy duży karton. Dz. siadają przed tablicą: osobno dziewczynki , osobno chłopcy. N. wyjaśnia: nauczymy się grać w Kartofla. Teraz gramy w grupach:
Chłopcy kontra dziewczynki. Losowanie ustali czyje są liczby parzyste , a czyje nieparzyste .N. bierze dwa klocki : czerwony oznacza liczby parzyste , niebieski nieparzyste. Wybrane dzieci losują w imieniu swoich grup. Po losowaniu przygotowywana jest plansza do gry .Grupy podają swoje liczby, a nauczycielka zapisuje je na planszy ,kolorem czerwonym parzyste , niebieskim nieparzyste.
N. wyjaśnia: gra polega na łączeniu liczb od 1 do 10 . Łącząc liczby trzeba uważać aby linie się nie przecinały, bo wtedy otrzymuje się punkt karny .Jak jest trudno można jechać przez mosty- są to kółka. Grupa , która ma liczby parzyste korzysta z mostów czerwonych, ta, która ma liczby nieparzyste korzysta z niebieskich.
Wygrywa grupa , która nie ma punktów karnych za przecięcie linii.

Gramy w Kartofla w parach”
Dz. dobierają się w pary. Jedno dziecko z pary ma liczby parzyste , drugie nieparzyste.
Każda para dostaje kartkę z bloku i dwa pisaki .Można grać na dywanie ,przy stoliku.
Na kartce w kółkach zapisane są liczby, kto ma liczby parzyste znajdzie je i pomaluje na czerwono, kto ma nieparzyste na niebiesko. Wtedy będzie wiadomo , do kogo należą mosty. Teraz zaczyna się gra, zaczyna dziecko z liczbą nieparzystą. Jeżeli ktoś się pomyli rysuje kreskę(punkt karny) swoim kolorem. Mosty można przekraczać bezkarnie , ale tylko swoje.
N .podchodzi do dzieci i pomaga w trudnych sytuacjach.

Ewaluacja: obserwacja, wyniki gry w parach.
Zakończenie: N. daje pieczątki z uśmiechniętą buzią za aktywny udział w zajęciach.